Shilpa shastra (sanskritisht: शिल्प शास्त्र śilpa śāstra) fjalë për fjalë do të thotë Shkenca e Śilpas (arteve dhe zejeve).[1][2] Është një term i lashtë ombrellë për shumë tekste hindu që përshkruajnë artet, zejet dhe rregullat, parimet dhe standardet e dizenjimit të tyre. Në kontekstin e projektimit të tempujve, Shilpa shastrat ishin manuale për skulpturat dhe ikonografinë hindu, që përshkruanin mes gjërave të tjera, proporcionet e një figure skulpturore, kompozimin, parimet, domethënien, ashtu si dhe rregullat e arkitekturës.[3] Në këta tekste listohen tradicionalisht gjashtëdhjetë e katër teknika për arte ose zeje të tilla, herë herë të quajtura bāhya-kalā ("artet e jashtme ose praktike"), duke përfshirë karpentierinë, arkitekturën, argjendarinë, nallbanërinë, aktrimin, kërcimin, muzikën, mjekësinë, poezinë etj.., përkrahë gjashtëdhjetë e katër abhyantara-kalā ose "arteve sekrete" që përfshijnë kryesisht "artet erotike" si puthjet, përqafimet, etj. (Monier-Williams s.v. śilpa). Ndërsa Shilpa dhe Vaastu shastrat janë të lidhura, Shilpa Shastrat kanë të bëjnë me artet dhe zejet si modelimi i statujave, ikonave, relieveve në gurë, pikturave, karpentierisë, poçarisë, argjendarisë, ngjyrosjes, tekstileve etj.[4][5] Vastu shastrat kanë të bëjnë me arkitekturën – ndërtimi i shtëpive, fortesave, tempujve, pallateve, planifikimin e fshatrave dhe qyteteve etj.
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search